جمبومگ

مطالب فیل نایت

بخش اول: شرکت تولید کننده کتونی در سال 1962، دو مرد در شهر پورتلند ایالت اورگن یک شرکت واردات کفش به نام بلو ریبون اسپرتس (Blue Ribbon Sports) را تأسیس کردند. یکی از بنیان‌ گذاران این شرکت بیل باورمن، سر مربی تیم دو و میدانی دانشگاه اورگن و یکی از بزرگ‌ ترین مربیان تاریخ دو و میدانی ایالات متحده بود. در دهه 1960، بهترین کارخانه‌ های تولید کفش در ژاپن بودند، بنابر این این دو شریک تصمیم گرفتند که به‌ طور انحصاری با شرکت اونیتسوکا تایگر (Onitsuka Tiger) همکاری کرده و کفش‌ های آن را در سواحل غربی ایالات متحده توزیع کنند. بیل باورمن: مربی نوآور دوندگان در سال 1965، یکی از دوندگان دانشگاه اورگن و امید المپیکی، کنی مور (Kenny Moore)، دچار شکستگی استرسی در متاتارس سوم پای خود شد. باورمن که از عدم پشتیبانی و حمایت مناسب کفش‌های اونیتسوکا ناراضی بود، تصمیم گرفت که خودش به دنبال راه‌حلی برای این مشکل بگردد. تا سال 1967، کفش‌ های اونیتسوکا تایگر که توسط بلو ریبون اسپرتس توزیع می‌ شدند، در بازار آمریکا محبوبیت زیادی پیدا کرده بودند و کم‌ کم در حال رقابت با برند های بزرگی مانند آدیداس و کانورس بودند. در همین زمان، بیل باورمن به یک موفقیت بزرگ دست یافت. او اونیتسوکا کورسیر (Onitsuka Corsair) را طراحی کرد، که اولین کتونی با پد فومی دو چگالی در پاشنه بود. این کفش همچنین اولین مدل دارای اختلاف ارتفاع بین پاشنه و پنجه (Heel-to-toe drop) بود که فشار را از روی تاندون آشیل کاهش می‌ داد. مدیران اونیتسوکا در ژاپن نسبت به پاشنه‌ مرتفع این مدل شک داشتند، اما باورمن به موفقیت آن ایمان داشت. تیم بلو ریبون از این طراحی بسیار راضی بودند، چرا که یک محصول برنده را ساخته بودند. در نهایت، باورمن و تیم بلو ریبون با اونیتسوکا دچار اختلاف شدند و تصمیم گرفتند که به‌ جای واردات محصولات اونیتسوکا، خودشان کفش‌ های ورزشی طراحی و تولید کنند. نایک و دویدن تفریحی بلو ریبون اسپرتس نام جذابی برای یک برند جهانی نبود، بنابر این اعضای تیم در جستجوی یک نام جدید بودند. در لحظه آخر، به نظر می‌رسید که نام Dimension Six برای برند انتخاب خواهد شد. اما در آخرین لحظات، تصمیم گرفتند نام نایکی (Nike) را انتخاب کنند. جالب است بدانید که یکی از بنیان‌ گذاران بلو ریبون بشدت مخالف نام نایک بود و حتی پس از رسمی شدن این نام نیز از آن متنفر بود. نام او؟ فیل نایت (Phil Knight). بخش دوم: چگونه نایک، دویدن تفریحی را اختراع کرد؟ دویدن تفریحی (Jogging) در حقیقت یک مفهوم مدرن است. پیش از باورمن، نایت، و نایکی، ایده‌ دویدن برای مدت طولانی بدون مقصد مشخص، فقط برای ورزشکاران حرفه‌ ای یا افراد عجیب‌ و غریب قابل تصور بود. در سال 1966، پیش از طراحی کفش کورتز (Cortez) و ابداع پاشنه‌ بلند، باورمن پس از سفر به نیوزیلند، با همکاری یک پزشک، کتابی با نام “Jogging” نوشت. این کتاب مزایای دویدن منظم را به‌ عنوان روشی برای سلامتی و تناسب اندام برای عموم مردم توضیح می‌ داد. این مفهوم در آمریکا با استقبال بی‌ نظیری مواجه شد. دهه 1970: زمانی که دویدن تفریحی متولد شد. در دهه 1970، نایک به پدیده‌ دویدن تفریحی دامن زد و با یک نوآوری دیگر، آن را به سطح جدیدی رساند: اختراع کفی وافل (Waffle Sole) کفی وافل یک زیره‌ مقاوم با چسبندگی بالا بود که دارای بالشتک‌ های فومی و سیستم کنترل و حمایت از پا بود. از این به بعد، دویدن روی آسفالت و خیابان‌ ها به‌ سادگی پوشیدن یک جفت کتونی شد. دویدن تفریحی حالا یک فعالیت محبوب برای سلامت و تناسب اندام بود. معایب دویدن تفریحی در حالی که کفش‌ های دارای پاشنه‌ بالشتکی و حمایت‌ کننده به نظر ایده‌ ای عالی می‌ رسند، اما در واقع ممکن است مشکلات بیشتری نسبت به مزایای شان ایجاد کنند. چرا؟ افزودن پاشنه‌ بالشتکی به کفش، باعث می‌ شود هنگام دویدن، فرد بتواند بیش از حد گام‌ های خود را جلو ببرد و به فرود پاشنه‌ ای (Heel Strike) دچار شود. این الگوی گام‌ برداری در واقع مشابه الگوی راه رفتن است که با سرعت زیاد اجرا می‌ شود. اگر کفش‌ هایتان را در بیاورید و سعی کنید بدوید، متوجه خواهید شد که دویدن با فرود پاشنه‌ ای عملاً غیر ممکن است زیرا بسیار دردناک خواهد بود. در واقع، در کشور استرالیا، خطرناک‌ ترین ورزش، دویدن تفریحی است. نه کراس‌فیت، نه راگبی، نه فوتبال استرالیایی. 70٪ از دوندگان تفریحی استرالیا در طول یک دوره‌ 12 ماهه دچار آسیب می‌ شوند. فرود پاشنه‌ ای با پاهای کشیده در جلوی بدن یکی از دلایل اصلی مشکلاتی مانند: ✔ شین اسپلینت (Shin Splints) ✔ درد زانو در دوندگان (Runner’s Knee) ✔ مشکلات کمر و ستون فقرات بدوید یا راه بروید، اما دویدن تفریحی را کنار بگذارید دویدن یک مهارت حرکتی است که نیاز به یادگیری، تمرین و زمان دارد. تغییر از الگوی فرود پاشنه‌ ای به فرود میدفوت (Midfoot Strike) که فشار کمتری روی بدن دارد و کارآمد تر است، فرآیندی زمان‌ بر و نیازمند تمرین است. کتونی رانینگ مردانه نایک اینوینسیبل ران 3 به لیست دلخواه اضافه شداز لیست دلخواه حذف شد 11 ۳,۲۵۸,۰۰۰ تومان Original price was: ۳,۲۵۸,۰۰۰ تومان.۲,۱۹۶,۰۰۰ تومانCurrent price is: ۲,۱۹۶,۰۰۰ تومان. 33% کتونی مردانه نایک ایر زوم پگاسوس 38 به لیست دلخواه اضافه شداز لیست دلخواه حذف شد 9 ۳,۰۶۸,۰۰۰ تومان Original price was: ۳,۰۶۸,۰۰۰ تومان.۲,۰۹۹,۰۰۰ تومانCurrent price is: ۲,۰۹۹,۰۰۰ تومان. 32% کتونی مردانه نایک ایر زوم پگاسوس 41 به لیست دلخواه اضافه شداز لیست دلخواه حذف شد 18 ۳,۰۹۹,۰۰۰ تومان Original price was: ۳,۰۹۹,۰۰۰ تومان.۲,۴۹۹,۰۰۰ تومانCurrent price is: ۲,۴۹۹,۰۰۰ تومان. 19% کتونی پیاده روی زنانه نایک زوم ایکس به لیست دلخواه اضافه شداز لیست دلخواه حذف شد 9 ۲,۹۶۸,۰۰۰ تومان Original price was: ۲,۹۶۸,۰۰۰ تومان.۲,۵۴۹,۰۰۰ تومانCurrent price is: ۲,۵۴۹,۰۰۰ تومان. 14%

دویدن تفریحی

در اواخر دهه ۱۹۵۰، بیل باورمن، مربی با تجربه دو و میدانی، از کفش‌ های اسپایک موجود که از چرم سنگین و فلز ساخته می‌ شدند، ناراضی بود. این موضوع باعث شد او به کاهش وزن کفش‌ ها وسواس پیدا کند تا دوندگان بتوانند رکورد های خود را بهبود بخشند. جستجوی او در نهایت تعریف جدیدی از کفش‌ های ورزشی ارائه داد. پیشینه و دستاورد های اولیه پیش از این دستاورد، اشتیاق و کنجکاوی خستگی‌ ناپذیر باورمن به مجموعه‌ ای از موفقیت‌ های متنوع منجر شد: او که در سال ۱۹۱۱ در پورتلند، اورگن متولد شد، در دانشگاه اورگن به‌عنوان دانشجو-ورزشکار درخشید و بعد ها به‌ عنوان مربی فوتبال و دو و میدانی دبیرستان شهرت یافت. باورمن در جنگ جهانی دوم شرکت کرد و به‌ عنوان قهرمان جنگ به خانه بازگشت. در سال ۱۹۴۸، او به دانشگاه اورگن بازگشت و طی ۲۴ سال خدمت خود، تیم دانشگاه را به چهار عنوان قهرمانی دو و میدانی NCAA هدایت کرد و ۱۶ دونده با رکورد زیر چهار دقیقه را تربیت کرد. او همچنین در دهه ۱۹۶۰ دویدن آهسته را به جامعه یوجین معرفی کرد و به پدیده‌ ای ملی تبدیل شد. در سال ۱۹۷۲، او به‌ عنوان مربی تیم دو و میدانی المپیک آمریکا فعالیت کرد. در زیر یک نقل قول معروف از بیل باورمن را خواهیم خواند. “A shoe must be three things, it must be light, comfortable and it’s got to go the distance.” یک کفش باید سه ویژگی داشته باشد: سبک باشد، راحت باشد و دوام داشته باشد.بیل باورمن هم بنیانگذار نایک همکاری با فیل نایت و تأسیس نایک باورمن نه تنها مربی و دوست، بلکه مشاوری برای فیل نایت بود که در سال ۱۹۶۴ با او شرکت بلو ریبون اسپورتس، پیش‌ زمینه‌ ای برای نایک، را تأسیس کرد. اعتماد و مشاوره او به موفقیت مدل اولیه کسب‌ و کار شرکت که واردات و فروش کفش‌ های دویدن ساخت ژاپن بود، کمک کرد. بیل باورمن و فیل نایت در اورگن نوآوری در طراحی کفش باورمن در دهه ۱۹۵۰ با ارسال پیشنهادات به شرکت‌ های کفش برای بهبود کفش‌ های دویدن، پروژه‌ های خود را آغاز کرد، اما پیشنهادات او مورد پذیرش قرار نگرفت. او با کمک یک کفاش محلی، یاد گرفت کفش بسازد و با تجزیه و تحلیل ساختار کفش‌ های موجود و آزمایش مواد مختلف، نمونه‌ هایی با ویژگی‌ های منحصر‌ به‌ فرد طراحی کرد. فیل نایت اولین کسی بود که کفش‌ های دست‌ ساز باورمن را امتحان کرد. اما این کفش‌ ها خیلی زود توسط هم‌ تیمی‌ اش، اوتیس دیویس تصاحب شد. دیویس با همین کفش‌ ها در المپیک ۱۹۶۰ مدال طلا کسب کرد. همکاری با اونیتسوکا در سال ۱۹۶۴، همکاری با شرکت ژاپنی اونیتسوکا به باورمن فرصتی برای ارائه طرح‌ های خود داد. او در المپیک ۱۹۶۴ توکیو با بنیان‌ گذار و مدیر عامل این شرکت دیدار کرد و فرآیند تولید کفش‌ های ورزشی ژاپنی را بررسی کرد. “He thought running shoes could be better. He challenged accepted notions of traction, cushioning, biomechanics and even of anatomy itself.” او باور داشت که کفش‌های دو می‌توانند بهتر باشند. او مفاهیم پذیرفته‌شده‌ای مانند کشش، ضربه‌گیری، بیومکانیک و حتی آناتومی را به چالش کشید.جف جانسون، اولین کارمند تمام‌ وقت نایک تولد مدل کورتز اولین پیشرفت باورمن در طراحی کفش‌ های تایگر، بهار 1965 و به طور غیر مستقیم نتیجه یک مسابقه دو و میدانی بود. در این مسابقه، کنی مور، دونده مسافت‌ های طولانی دانشگاه اورگان و قهرمان آینده المپیک در دوی ماراتن، در مسابقه 880 متر به حاشیه رفت و وارد مسیر هم تیمی‌ اش شد. این حرکت اشتباه باعث ایجاد بریدگی عمیقی از سوی میخ کفش روی بیرون پایش شد. این آسیب به یک شکستگی استرس و یکی از مهم‌ ترین اختراعات باورمن منجر شد. در اوایل دوره نقاهت مور، او با کفش‌ های Onitsuka Tiger TG-22 که یک کفش پرش ارتفاع بود، تمرین می‌ کرد؛ کفشی که شرکت بلو ریبون اسپرتس اشتباهی به عنوان کفش دویدن فروخته بود. وقتی تصویر رادیولوژی مور نشان داد که استخوان سوم متاتارسال او شکسته است، باورمن از او خواست که کفش‌ هایش را بیاورد و بلافاصله آنها را پاره کرد. این کفش‌ ها دارای فوم نرم در پاشنه و جلوی پا بودند اما هیچ پشتیبانی قوس نداشتند. باورمن گفت: «اگر بخواهید کفشی بسازید که متاتارسال‌ها را تا زمانی که بشکنند خم کند، نمی‌ توانستید کاری بهتر از این انجام دهید. علاوه بر این، لاستیک زیره بیرونی مثل نان ذرت فرسوده می‌ شود.» نایک کورتز برای اصلاح کفش TG-22، باورمن کفشی برای دویدن ساخت که کفی نرم و فومی، لاستیک فومی نرم در جلوی پا و بالای پاشنه، لاستیک فومی سخت در وسط پاشنه و یک زیره لاستیکی محکم داشت. در ژوئن 1965، او دستورالعمل‌ ها و نمونه‌ های کفش را به اونیتسوکا ارسال کرد. یک ماه بعد، موریموتو پاسخ داد و تایید کرد که او در حال تولید یک کفش تمرینی با مشخصات داده شده است. اما اونیتسوکا «نظری در مورد لاستیک فومی وارد شده در پاشنه داشت». با وجود این اعتراضات، باورمن به تأکید بر قرار دادن لاستیک فومی در پاشنه ادامه داد و گفت که این کار به رفع مشکلات تاندون آشیل کمک خواهد کرد. آن تابستان، مور از شکستگی استرس خود بهبود یافت و بیش از 1000 مایل با آخرین خلقیات باورمن دوید. پروتوتایپ‌ های اولیه اونیتسوکا (Onitsuka ) شامل دو پد جداگانه در پاشنه و توپ پا بودند و پاشنه باریکی داشتند. این ویژگی در نهایت به کفی میانه تمام‌ طول تبدیل شد که باورمن ابتدا طراحی کرده بود، ویژگی‌ ای که در نهایت به نقطه فروش اصلی کفش تبدیل شد. در نتیجه، اونیتسوکا کفش Tiger Cortez طراحی شده توسط باورمن را معرفی کرد، که یک کاتالوگ ابتدایی در 1967 آن را به این شکل توضیح داد: «برای طراحی بهترین کفش دویدن طولانی‌ مدت در جهان. کفی میانه فومی نرم از پاشنه و توپ پا شوک جاده را جذب می‌ کند؛ زیره لاستیکی با چگالی بالا برای استفاده بیشتر از کفش.» مصرف‌ کنندگان این کفش را دوست داشتند. کورتز اولین کفش ثابت و راحت برای جاده‌ ها بود. این کفش ظاهری شیک داشت و به عنوان دویدن به عنوان یک سرگرمی آمریکایی، که توسط باورمن و کتاب 1967 او با نام «دویدن» ترویج شده بود، محبوب شد. وقتی نایت و باورمن واردات و توزیع کفش‌ های دویدن از طریق بلو ریبون اسپرتس ( Blue Ribbon Sports ) را متوقف کردند و نایک را به عنوان طراح و سازنده کفش‌ های ورزشی راه‌ اندازی کردند، طراحی کورتز به برند جدید منتقل شد. همچنین این کفش به باورمن یک حق اختراع برای کفی میانه مداوم و راحت داد. در جولای 1973، مجله Runner’s World کفش نایک کورتز را «محبوب‌ ترین کفش تمرینی دویدن طولانی‌ مدت در ایالات متحده» نامید. اختراع زیره وافل کورتز، اما، تنها یکی از اختراعات مشهور بیل باورمن بود که شامل هشت ثبت اختراع مختلف می‌ شد؛ از جمله کفش‌ هایی با کفی خارجی تقویت‌ شده، بهبود محل قرار گیری میخ‌ ها و صفحه میخی دارای ضربه‌ گیر. این تنها اولین موفقیت او در تلاش مداومش برای طراحی سبک‌ ترین کفش دویدن ممکن بود. باورمن سپس تلاش کرد کفشی طراحی کند که در سطوح مختلف کشش عالی داشته باشد، بدون نیاز به میخ‌ های فلزی. راه‌ حل این چالش در سال 1970 طی صبحانه به ذهن او رسید، هنگامی که به فرو رفتگی‌ های نگه‌ دارنده شربت در وافل بشقاب خود نگاه می‌ کرد. او فکر کرد: «اگر الگو را معکوس کنیم و ماده‌ ای با برآمدگی‌ های شطرنجی ایجاد کنیم، چه می‌ شود؟» سپس دستگاه وافل‌ساز خانواده را برداشت و به جای خمیر وافل از اورتان ذوب‌ شده استفاده کرد. متأسفانه، باورمن ابتدا فراموش کرد دستگاه را با ماده ضد چسب روغن‌ کاری کند و دستگاه قفل شد. با وجود این شکست اولیه، او تسلیم نشد و ماده‌ ای انعطاف‌ پذیر، سبک و فنری با الگویی برجسته و شبکه‌ ای برای کشش بهتر طراحی کرد. زیره وافلی نایک تیم «بلو ریبون اسپرتس» تلاش کرد تا کفی وافل را در آزمایش‌ های مقدماتی المپیک 1972 آمریکا در یوجین معرفی کند. آن‌ ها رویه‌ های نایلونی را از ژاپن سفارش دادند و با کف‌ های وافل‌ دار که به صورت دستی از ورقه‌ های لاستیکی تولیدی یوجین بریده شده بودند، ترکیب کردند. جف هالیستر، یکی از کارکنان اولیه بلو ریبون اسپرتس، قطعات را به هم چسباند و کفش‌ هایی برای تعداد معدودی از شرکت‌ کنندگان در آزمایش‌ ها ساخت تا در تمرینات یا میدان اصلی «هیوارد فیلد» بپوشند. این کفش‌ های دست‌ ساز به دلیل اثر متمایزی که روی زمین ایجاد می‌ کردند و شبیه به ردپای فضانوردان آمریکایی در مأموریت‌ های تاریخی آپولو بود، «کفش ماه» نامیده شدند. اولین نمونه‌ ها کمی ابتدایی بودند، اما دوندگان از حس و کشش کف وافل خوششان آمد و خبر این اختراع به سرعت پخش شد. باورمن این مفهوم را بیشتر توسعه داد و در سال 1974 کفش افسانه‌ای «وافل ترینر» را طراحی کرد. میراث نوآوری باورمن با ثبت هشت پتنت، از جمله کفش‌ های با زیره وافل و نوآوری‌ هایی در طراحی پاشنه و زیره میانی، تأثیر عمیقی بر دنیای کفش‌ های ورزشی گذاشت. این نوآوری‌ ها همچنان در محصولات نایک، مانند نایک فری و نایک فلای‌ نیت، دیده می‌ شوند و میراث او همچنان الهام‌ بخش فرهنگ نوآوری نایک است. کتونی پیاده روی مردانه نایک زوم گاید 10 به لیست دلخواه اضافه شداز لیست دلخواه حذف شد 18 ۳,۲۸۸,۰۰۰ تومان Original price was: ۳,۲۸۸,۰۰۰ تومان.۲,۴۴۹,۰۰۰ تومانCurrent price is: ۲,۴۴۹,۰۰۰ تومان. 26% کتونی رانینگ مردانه نایک اینوینسیبل ران 3 به لیست دلخواه اضافه شداز لیست دلخواه حذف شد 14 ۲,۱۹۶,۰۰۰ تومان–۲,۴۹۱,۰۰۰ تومان 33% کتونی مردانه نایک ایر جردن 1 به لیست دلخواه اضافه شداز لیست دلخواه حذف شد 4 ۳,۳۶۸,۰۰۰ تومان Original price was: ۳,۳۶۸,۰۰۰ تومان.۲,۳۶۹,۰۰۰ تومانCurrent price is: ۲,۳۶۹,۰۰۰ تومان. 30% کتونی مردانه نایک ایر جردن 1 تراویس اسکات الیو به لیست دلخواه اضافه شداز لیست دلخواه حذف شد 5 ۳,۳۶۸,۰۰۰ تومان Original price was: ۳,۳۶۸,۰۰۰ تومان.۲,۹۶۹,۰۰۰ تومانCurrent price is: ۲,۹۶۹,۰۰۰ تومان. 12%

بیل باورمن نوآور اصلی نایک

نام ورزش، البسه ورزشی و حتی ورزشکاران به برخی برندهای مطرح گره خورده است و در این میان یکی از غول‌های این حوزه، برند نایک است که توانسته حدود ۵ دهه یا نیم قرن، آمار فروش بالایی نصیب خود کند. البته راز موفقیت مدل‌های محبوب نایک فقط کیفیت و دوام آنها نبوده و عوامل زیادی در این موفقیت دخیل بوده‌اند. باورمن و دیگر هیچ! قبل از اینکه برند نایک شکل بگیرد و برای خود اعتباری دست و پا کند، بیل باورمن ( Bill Bowerman ) که یک مربی ورزشی بود با فیل نایت ( Phil Knight ) که درسش را تازه از دانشگاه تمام کرده بود و یک دونده ورزشکار محسوب می‌شد پروژه فروش کفش ورزشی را آغاز کردند و در سال ۱۹۶۴ برند Blue Ribbon sports را پایه گذاری کردند که به نوعی پدر برند نایک محسوب می‌شود! باورمن که در زمان تاسیس blue ribbon sports بیش از ۵۰ سال داشت، یک ایده‌پرداز دقیق و خلاق بود که در سرش هزاران طرح و ایده جریان داشت! یکی از دلایلی که باورمن را عامل رشد نایک می‌دانیم، ایده تولید کفش در ژاپن توسط او بود. باورمن معتقد بود نیروی کار ارزان در ژاپن باعث می‌شود کفش‌های تولیدی قیمت کمتری داشته باشند و حاشیه سود بهتری نصیب  فروشنده می‌شود. رفتن به ژاپن و متقاعد کردن یک شرکت تولیدی، به فیل نایت سپرده شد و نایت قبل از سفر به ژاپن به چندین کشور سفر کرد و بعد از رسیدن به ژاپن با یک تولید‌کننده کفش مذاکره کرد در نهایت یک همکاری دوجانبه در زمینه طراحی تولید و فروش کفش‌های ورزشی با یک برند ژاپنی به نام تایگر شکل گرفت. البته از همان ابتدای همکاری خبری از فروشگاه و مغازه نبود و تولیدات مشترک آنها از طریق دست‌فروشی به فروش می‌رسید! کیفیت خوب کفش‌های آن‌ها به‌علاوه قیمت مناسب و فوق‌العاده باعث شد فروش بالایی رقم بخورد و تنها در سال ۱۹۶۴ حدود ۱۳۰۰ جفت کفش به فروش برسد. رقم سود فروش این تعداد کفش ۸۰۰۰ دلار بود. در سال ۱۹۶۵، یعنی دقیقاً یک سال بعد، آمار فروش به ۲۰ هزار دلار رسید که رشد دو و نیم برابری را نشان می‌داد و عملاً موفقیت در بازار را نصیب باورمن و نایت کرد. فیل نایت و بیل باورمن افتتاح مغازه برای فروش کفش در سال سوم فروش یعنی سال ۱۹۶۶، دستفروشی و فروش از طریق ماشین حذف شد و برند نایک که هنوز با نام تجاری بلو ریبون اسپرت مشغول به کار بود توانست یک شعبه فروش را راه اندازی کند و کمی پرستیژ کاری به کسب و کار خود ببخشد! افتتاح یک مغازه باعث شد استقبال از کفش‌های تولیدی مشترک برند نایک بیش از قبل شود. با اینکه هزینه‌های جاری شعبه مثل مالیات و هزینه‌های انرژی و اجاره به مخارج اضافه شده بود ولی آمار فروش آنقدر بالا رفته بود که جمع این هزینه‌ها هنوز هم در میزان درآمد به چشم نمی‌آمد! مغازه فروش در سانتا مونیکا کالیفرنیا آغاز به کار کرد و یک سال بعد شعبه دوم فروش، کار خود را آغاز کرد. در سال ۱۹۶۷ برند نایک مغازه دوم فروش خود را در ماساچوست راه اندازی کرد و یک قدم دیگر به تسخیر بازار ایالات متحده نزدیک‌تر شد! فروش در شعبه دوم هم امیدوار کننده بود و همین موضوع باعث قوت قلب برای دو شریک باورمن و نایت می‌شد تا راه را ادامه بدهند. برند blue ribbon sports در اواخر دهه ششم قرن نوزدهم برای خود اعتباری دست و پا کرد و به اعتبار همین فروش بالا و جلب رضایت مشتریان، در فکر توسعه محصولات و تولیدات خود بود. در این میان یک مدل کفش ورزشی توسط باورمن طراحی شد و بعد از مشارکت با برند ژاپنی تایگر در خط تولید این شرکت ژاپنی قرار گرفت. این مدل تحت نام Tiger Cortez روانه بازار شد و فروش بالایی داشت و سود خوبی نصیب هر دو شرکت کرد. کورتز؛ نقطه اوج و پایان! اگرچه مسئولیت فروش کفش‌های تولیدی تایگر ژاپنی در آمریکا به عهده برند BRS ( مخفف Blue Ribbon sports ) بود اما ردپای طرح‌های پیشنهادی باورمن نیز در تولیدات تایگر دیده می‌شد و نقطه اوج آن، همکاری در تولید Tiger Cortez نمایان شد. کفش کورتز در خط تولید تایگر نهایی شد و به بازار راه پیدا کرد اما همه می‌دانستند روح طراحی خلاقانه باورمن در آن کفش جریان داشت! این مدل یکی از پرفروش‌ترین کفش‌های ورزشی لقب گرفت و استفاده از آن در المپیک ۱۹۶۸ مکزیک غوغای زیادی به پا کرد و فروش بالای آن مدیون همین المپیک بود. مدل کورتز همان‌قدر که نقطه اوج همکاری blue ribbon sports و Tiger ژاپنی بود، قدم اول در بروز اختلاف میان آنها نیز بود! هر دو برند، دیگری را متهم به سوء‌استفاده از فروش این مدل می‌کردند و بحث آنقدر بالا گرفت و جدی شد که شعبه دادگاه رسیدگی کننده رای به هر دو برند داد و موضوع از این قرار شد که هر شرکت، کفش را با برند خود و در خاک خود به فروش برساند. همین اختلاف ظاهراً ساده باعث جدایی دو برند شد. این جدایی، تغییر نام شرکت را هم در پی داشت و شرکت Blue ribbon sports در سال ۱۹۶۴ جای خود را به «نایک» داد و عملاً برند نایک در سال ۱۹۶۴ متولد شد. لوگوی ساده نایک اگرچه درباره تاسیس نایک به عجایب زیادی برمی‌خوریم ولی عجیب‌ترین آنها را می‌توان مربوط به لوگو و انتخاب نام نایک دانست! وقتی بنیانگذاران این شرکت به‌دنبال تغییر نام آن بودند و به فکر طراحی یک لوگو افتادند، کارولین دیویدسون تنها یک دانشجو بود که طراحی برند نایک را برعهده گرفت و فقط در ازای ساعتی ۲ دلار این کار را پذیرفت! دیویدسون شاید آن موقع نمی‌دانست لوگویی که طراحی کرده چند دهه بعد، ارزشی بالغ بر میلیاردها دلار خواهد داشت! کلمه نایک برگرفته از یکی از الهه‌های یونان باستان بود. نام الهه پیروزی یونان مورد پذیرش شرکای نایک قرار گرفت و پیروزی بزرگی نصیب این برند آمریکایی شد! لوگوی ساده آن هم برگرفته از بال یکی از فرشته‌های یونان باستان است که در عین سادگی، بسیار نافذ و جذاب است و شاید اگر طرح دیگر برای نایک طراحی می‌شد به این اندازه ابهت و جذابیت نداشت. اگر عجیب بودن طراحی ۳۵ دلاری این برند را کنار بگذاریم، نمی‌توان از قدرشناسی شرکای این برند آمریکایی به سادگی عبور کرد. زیرا بعدها، به پاس طراحی ارزشمند کارولین دیویدسون مقداری از سهام برند نایک را به او هدیه دادند که در حال حاضر ارزش آن سهام بیش از یک میلیون دلار تخمین زده می‌شود! سه سال بعد از طراحی لوگوی نایک این برند در ۲۲ ژانویه ۱۹۷۴ در دفتر ثبت علامت‌های تجاری ایالات متحده ثبت شد و رسماً نایک را وارد رقابت با رقبای خود کرد. فیلیپ نایت فکرش را نمی­کرد ارزش سهام نایک او، به چند ده میلیارد دلار برسد! تکیه بر اعتبار بزرگان باورمن و نایت و دیگر شرکای برند نایک می‌دانستند کیفیت خوب کفش و دوام آن، به تنهایی نمی‌تواند دوام موفقیت را تضمین کند بنابراین گام دوم برای فروش بیشتر محکم‌تر برداشته شد! استفاده از ورزشکاران حرفه‌ای برای تبلیغ، اگرچه کمی هزینه‌بر بود اما بازدهی فوق‌العاده‌ای داشت. به‌همین خاطر قسمت بازاریابی و تبلیغات نایک به سراغ چهره‌های محبوب دنیای ورزش رفت و با بعضی از آنها مذاکره کرد. یکی از اولین چهره‌های محبوب که همکاری با نایک را آغاز کرد، «تایگر وودز» بود. او یکی از پرافتخارترین ورزشکاران در حوزه گلف بود و سهم زیادی از تبلیغات پرسود برند نایک مدیون اوست. البته چندی قبل و پس از ۲۷ سال همکاری او و شرکت نایک از هم جدا شدند! «روری مک ایلروی» هم یک گلف باز حرفه‌ای است که سومین گلف باز تاریخ لقب گرفته است. او نیز قرادادی با نایک امضا کرد و از محصولات نایک در مسابقات استفاده می‌کرد. البته برخلاف تایگر وودز که آمریکایی بود، ایلروی اهل ایرلند شمالیست و به نوعی پرچمدار نایک در جزیره انگلیس بود! قصه تبلیغات بزرگان برای نایک وقتی شکل جذاب‌تری به خود گرفت که این برند وارد زمین بسکتبال شد و پرچم تبلیغات خود را به دست «کوبی برایانت»، «لبرون جیمز» و «مایکل جردن» داد! هر کس آمریکا و آمریکایی‌ها را بشناسد می‌داند دیوانه‌وار عاشق بسکتبال هستند و همین موضوع ساده باعث شد برند نایک روی بسکتبالیست‌ها حساب ویژه‌ای باز کند. کوبی برایانت تا سال‌ها محصولات نایک را تبلیغ می‌کرد و کشته شدن او در یک سانحه هوایی باعث جدایی او از این برند محبوب شد. این تبلیغات تا آنجا اثرگذار بود که نایک به پاس احترامی که به او می‌گذاشت کفش اختصاصی برای او طراحی کرد! بعد از لبرون جیمز و کوبی برایانت، قرارداد سال ۱۹۸۴ مایکل جردن سر صدای زیادی به پا کرد! «ایر جردن» یکی از پرفروش‌ترین مدل‌های برند نایک بود که در سال ۲۰۱۸، بالغ بر ۲.۸ میلیارد دلار فروش را به جیب نایک ریخت! همکاری با فوتبالیست ­های مشهوری همچون رونالدو و نیمار و ادن هازارد بلژیکی و… نیز در کارنامه برند نایک دیده می­شود. مدل­ های پرفروش نایک ایر جردن شاید از نظر همه، بهترین نباشد ولی یکی از پرفروش ­ترین محصولات برند نایک است. اعتبار نام مایکل جردن باعث شده این مدل، مورد استقبال اغلب اسپرت پسندان قرار گیرد. کتونی ایرمکس هم از بهترین های نایک است و به دلیل ظاهر جذاب و نرمی فوق ­العاده برای پیاده ­روی، یکی از گزینه ­های اغلب جامعه است. نایک پگاسوس اگرچه قدمت جردن و ایرمکس را ندارد اما در دویدن­ های سرعتی و طولانی مدت، بی­نظیر است و بدون رقیب! ایر زوم نایک هم به دلیل تلفیق فناوری ایر و استفاده از الیاف فنری برای کاهش دفع ضربات وارده به پا، یکی از محبوب ­ترین­ های نایک است. کتونی رانینگ مردانه نایک اینوینسیبل ران 3 به لیست دلخواه اضافه شداز لیست دلخواه حذف شد 11 ۳,۲۵۸,۰۰۰ تومان Original price was: ۳,۲۵۸,۰۰۰ تومان.۲,۴۹۱,۰۰۰ تومانCurrent price is: ۲,۴۹۱,۰۰۰ تومان. 24% کتونی مردانه نایک ایر جردن 1 تراویس اسکات ریورس موکا به لیست دلخواه اضافه شداز لیست دلخواه حذف شد 4 ۳,۳۶۸,۰۰۰ تومان Original price was: ۳,۳۶۸,۰۰۰ تومان.۲,۹۶۹,۰۰۰ تومانCurrent price is: ۲,۹۶۹,۰۰۰ تومان. 12% کتونی پیاده روی زنانه نایک زوم گاید 10 به لیست دلخواه اضافه شداز لیست دلخواه حذف شد 14 ۲,۳۹۹,۰۰۰ تومان–۲,۴۴۹,۰۰۰ تومان 27% کتونی پیاده روی مردانه نایک زوم ایکس به لیست دلخواه اضافه شداز لیست دلخواه حذف شد 16 ۲,۳۴۹,۰۰۰ تومان–۲,۵۴۹,۰۰۰ تومان 21%

تاریخچه برند نایک
محصولات پیشنهادی
آخرین اخبار
فروشگاه اینترنتی جمبو اسپرت
Logo
سبد خرید