پنل مشتریان . علاقه مندی ها

جمبومگ

مطمئنا فناوری تولید کفش در طی سالیان دراز مخصوصا با تکامل کفش‌های مرغوب، پیشرفت زیادی کرده است. نیازی به گفتن نیست که بازار فروش کفش‌های‌ مخصوص دویدن در جاده، عامل اصلی این پیشرفت بوده است، اما این پیشرفت دارد به دنیای مسیرهای روباز محیط‌های طبیعی و بدون آسفالت هم می‌رسد. کفش‌های مخصوص مسابقات در طبیعت، چیز جدیدی نیست، و ساکونی، نورث فیس و هوکا چند مدل از این نوع کفش‌ها را مدتی است به بازار عرضه کرده‌اند، اما شرکتی که تنها برای کفش‌های دو سرعتی و مرغوبش معروف باشد، تا همین چند وقت پیش وجود نداشت. کفش اولترا فلای نایک، که مخصوص پیاده‌روی در طبیعت است، اولین تلاش این شرکت برای ورود به دسته‌بندی کفش‌های مخصوص راه جنگلی و کوهستانی، در مسابقات فرا ماراتن (این مسابقات در مسیرهایی مثل کوه،جنگل و غیره برگزار می‌شود) است. این کفش دارای یک زیره‌ی میانی از فوم زوم ایکس است، و بر خلاف باقی کفش‌های مخصوص دو نایک، در لایه خارجی آن از یک پارچه‌ی بادوام استفاده شده که به استحکام و ثبات آن کمک می‌کند. یک فوم زیره سبک و قوی هم بین زیره میانی و پایینی قرار گرفته تا نیروی محرکه و حفاظت کافی از پای شما را ایجاد کند، شاید بهترین تغییری که در کفش صورت گرفته، اضافه کردن زیره‌ی مگاگریپ شرکت ویبرام است، که بر روی سطح‌های مختلف اصطکاک ثابتی را ایجاد می‌کند. این برای نایک، قدمی بزرگ روبه جلو است، چرا که سال های سال از زیره‌ای به جز زیره‌ی پلاستیکی تولید خودشان استفاده نمی‌کردند، و هرکسی که تا حالا از کفش مخصوص دوی نایک برای طبیعت، استفاده کرده باشد می‌تواند قسم بخورد زیره‌ی نایک چقدر به درد نخور بوده است. سوال اصلی که در اینجا پیش می‌آید این است که این کفش چطور در مسیرهای خاکی و کوهستانی، عمل می‌کند؟ بگذارید در این مورد بررسی دقیقی انجام بدهیم: بررسی کتونی نایک اولترا فلای معمولا موقع امتحان این جور کفش‌ها، در هر مسیر و سطح ممکنی که بتوانم می‌دوم، با این کار خیلی سریع عیب‌های این کفش را پیدا کردم. اجازه بدهید قبل از اینکه ادامه بدهم، یک مساله را روشن کنم. این کفش مسابقه برای سطوح آسانی از قبیل جاده‌های خاکی، سنگ‌فرش و مسیرهای آسان طراحی شده، برای همین دوندگان در ایالت‌های غربی از این کفش بسیار راضی بودند. اما کفش قطعا برای مسیرهایی که از نظر فنی سخت‌تر هستند و همین‌طور مسیرهای ناهموار به هیچ وجه مناسب نیست. واقعا سعی کردم خیلی سریع در این مسیرها بدوم ولی با این کفش نمی‌توانستم. دوستان عزیزم لطفا به خواندن ادامه بدهید تا نقاط قوت و ضعف این کفش را توضیح بدهم. نقد و بررسی کتونی نایک اولترا فلای ایمنی کتونی نایک اولترا فلای فکر نکنم بشود با یک کفی کربنی زیر پایتان، ایمنی کافی را احساس کنید. زیره بیرونی ویبرام، تمام قسمت کف کفش را می‌پوشاند و از فوم زیره میانی هم محافظت می‌کند، و همینطور دوام و انعطاف‌پذیریش، مثل یک لایه‌ی اضافی محافظ برای کف پا عمل می‌کند. اما رویه‌ی بالایی کاملا داستانش با زیره، فرق دارد. رویه‌ی مشبک توری، خیلی نرم و نازک است و قابل انعطاف، و همین هم کفش را سبک و راحت می‌کند ولی وقتی دارید روی سنگ یا قلوه سنگ‌های تیز، سر می‌خورید هیچ محافظتی از پا نمی‌کند و باعث می‌شود دوطرف پا ضربه بخورد. یک روکش ضربه‌گیر جلوی کفش قسمت انگشتان پا نصب شده، ولی به گمانم بیشتر برای محافظت از آن لایه توری باشد چون محافظت از انگشتان پا موقع دویدن در حد دمپایی لاانگشتی بود. دوام و مقاومت کتونی نایک اولترا فلای وقتی پای دوام کفش به میان بیاد، فقط گذشت زمان مساله را روشن می‌کند. نایک رویکرد خیلی خلاقانه‌ای را در پیش گرفته و آن استفاده از یک پوشش فیبری متراکم در فوم زوم ایکس است تا از ساییدگی و سوراخ شدن آن جلوگیری کند تا کفش زود خراب نشود. با این وجود، این فوم هنوز هم همان فوم قبلی است و هنوز هم همانطور که خیلی‌ها می‌دانند، زودتر از فوم‌های معمولی دیگر، ساییده و خراب می‌شود، اما در مسیر 112 کیلومتری من در آزمایش و تست کفش، کفش‌ها هنوز هم عالی و سالم به نظر می‌رسند و دوام آوردند. رویه توری مشبک هم، برخلاف ساختارش، خوب ماند و نه پاره شد و نه نخ‌کش، اما خیلی از این دویدن‌ها و آزمایش‌ها عمدتا در مسیرهای ملایم بود، پس باید این را هم در نظر داشت. تنها چیزی که می‌توانم با اطمینان به آن برچسب دوام و مقاومت را بزنم، زیره‌ی سبک ویبرام است، که دوام خود را بارها و بارها ثابت کرده و به همین دلیل است که در بسیاری از شرکت‌های کفش‌سازی مورد استفاده قرار می‌گیرد. بالاخره پس از مدت‌ها، کفش نایکی داریم که نگران اصطکاک و دوامش نیستیم!  سرعت و واکنش کفش به مسیر  نایک با به کار بردن یک فوم نرم و پر کار و کم‌تراکم، کار بزرگی انجام داده و این کفش را درخور مسیر‌های روباز کرده است. نایک این کار را با فشرده کردن فوم زوم ایکس، در کناره‌های کفش با پارچه متراکمی که به طور مختصر به آن اشاره کردم، انجام داده است.این کار باعث شده که کناره‌های کفش محکم‌تر و مرکز آن کشسان بهتری داشته باشد و نرم و انعطاف پذیر باشد.   علاوه بر این، فوم استفاده شده‌ی ارتجاعی، ساختاری محکم و نیروی محرکه‌ی کافی را ایجاد می‌کند؛ در نتیجه کفی مناسب با قدرت ضربه‌گیری عمیق را به وجود می‌آورد و به کفش اجازه می‌دهد حرکتی نرم به جلو داشته باشد. این کفش نرم و پرانرژی است، ولی آنقدرها هم که انتظار داشتم، هیجان‌انگیز نبود، به عبارت ساده‌تر، متوجه شدم که الترا فلای، کفشی برای مسیرهای آسان، جاده‌های خاکی، و قدم زدن از خانه تا مسیر کوهستانی است.  قطعا این کفش وقتی سرعتتان را بالا می‌برید، و با سرعت شروع به دویدن می‌کنید، بهتر عمل می‌کند، مخصوصا بر روی مسیرهای صاف و تپه‌مانند، و در هر سرعتی بدون اینکه کفی فشاری به پا وارد کند، به خوبی کار می‌کند. این نقاط قوت کفش بود و حالا نقاط ضعف: این کفش به درد مسیرهای سخت و فنی و کوهستانی نمی‌خورد. رویه‌ی پهن‌تر، فوم نرم‌تر و سفتی کناره‌های کفش، آن را برای بالا رفتن، تغییر جهت سریع، یا دویدن بر روی هر مسیر ناهمواری، نامناسب می‌کند، اگر بعد از استفاده پایتان را ماساژ ندهید، مثل من که چند بار این اتفاق برایم افتاد، پایتان به شدت درد می‌گیرد و تا چند روز بعد حس درد بدی در پایتان احساس می‌کنید. راستش خیلی دوست داشتم در چنین مسیری، به سرعت بدوم ولی کفش مناسب این کار نبود، در واقع باعث شد با دقت قدم بردارم و مواظب باشم، چون اصلا نمی‌توانستم به کفش‌هایم اعتماد کنم، در نتیجه سرعتم کندتر هم شد. در آخر باید بگویم که متوجه شدم در مسیرهای صعودی شیب‌دار، هیچ نیروی محرکه‌ای از کفی حس نمی‌کردم و کمی هم در پاشنه احساس سرخوردن می‌کردم. نقد و بررسی کتونی نایک اولترا فلای راحتی و تناسب کتونی نایک اولترا فلای وقتی در مسیرهای هموار و مناسبی که در بالا گفتم می‌دویدم، این کفش فوق‌العاده راحت بود. کفی باعث شده که کفش نرم و فنرمانند باشد، چون کفی سفت و سخت نیست، باعث‌می‌شود وقتی سرعتتان را موقع دو بالا می‌برید، شاداب و پرانرژی باشید. عرض پهن‌تر کفش، موقع دویدن با سرعت ثابت، آن را بهتر و بادوام‌تر می‌کند. متوجه شدم که اندازه‌ی کفش استاندارد است، ولی انگشتان پایم بیشتر از آنکه بخواهم به ته کفش می‌خورد، ولی احتمالا این فقط مشکل من باشد نه کفش نایک اولترا فلای هم از شبکه توری مشبکی مشابه کفش ویپر فلای استفاده می‌کند، که باعث شده کفش سبک، ظریف و با قابلیت تنفس باشد. رویه‌ی کفش هم بسیار راحت و پر دوام است و مدتی طولانی کار می‌کند، ولی به درد مسیرهای سخت و ناهموار و شیب‌دار نمی‌خورد، چون به اندازه‌ی کافی محکم نیست، شل می‌شود و هروقت می‌خواستم پایم را جایی محکم کنم، داشتم زور می‌زدم و تقلا می‌کردم. نتیجه‌گیری وقتی اولین بار کفش نایک اولترا فلای را پوشیدم، خیلی شور و شوق داشتم و نزدیک بود عاشق این کفش بشوم، مخصوصا وقتی دیدم از زیره‌ی ویبرام استفاده شده است. کفش انتخابی عالی برای مسیرهای هموار خارج از جاده است، مخصوصا جاده خاکی، و از دم در خانه تا آن مسیر، با این وجود چون کفش همه فن حریف نیست و قیمتش هم 260 دلار است، سخت می‌توانم چنین کفشی را برای خرید انتخاب کنم.  اگر قیمتش برایم مهم نبود، و به فکر مسیرهای ناهموار برای دویدن هم نبودم، آن وقت انتخابی عالی برای دویدن در جاده داشتم، چرا که در جاده بسیار راحت است. با دویدن با این کفش در این جاده‌ها، واقعا عاشقش می‌شوید. کفش ویژگی‌های خوب زیادی دارد ولی ایراداتی هم دارد که نایک باید برطرف کند، تا بتواند واقعا یک کفش مناسب مسیرهای خارج از جاده، طراحی کند، البته مطئنم چنین کاری می‌کنند و بسیار کنجکاو و هیجان‌زده هستم که ببینم نایک به چه مسیری می‌رود و چطور این کفش‌ها را به کفشی مرغوب برای دویدن در مسیرهای سخت تبدیل می‌کند.

نقد و بررسی کتونی نایک اولترا فلای ( Nike Ultrafly Trail )

همین چند وقت پیش بود که نایک به طور کامل از شر سری Structure خلاص شد و سعی کرد همه را به سمت سری Infinity Run، کتانی خنثی و پایدار خود، سوق دهد. حتما آنها متوجه شده‌اند که هنوز هم تقاضا برای یک کتانی پایدار وجود دارد، زیرا بعد از چند سال بدون ارائه سری Structure، دوباره با سری بسیار متفاوت Structure 23 بازگشتند. نایک استراکچر 23 مانند یک کتونی خنثی و حامی ‌بود، اما به معنای واقعی کلمه نمیشد آن را کتونی پایداری در نظر گرفت. من Structure 23 و 24 را بررسی کردم ( 24 فقط یک به روز رسانی رویه بوده است ). به نظر من آنها تا به امروز، بهترین نسخه‌های Structure هستند، چون بدون داشتن کفی سفت یا انحنایی که معمولا در کتانی‌های پایداری مشاهده می ‎شود، احساس ثبات و حمایت می‌دهند. وقتی بحث محبوبیت می‌شود، سری استراکچر به پای چیزی شبیه Pegasus یا Infinity نمی‌رسد. من شخصا استراکچر را به پگاسوس و اینفینیتی ترجیح می‌دهم، زیرا رویه آن لایه‌بندی بیشتری دارد و بالشتک‌ها قطورتر به نظر می‌رسند، اما فکر می‌کنم که اکثر دوندگان هنوز هم فکر می‌کنند که استراکچر یک کتانی قدیمی ‌و سنتی از دسته کفش‌های پایداری است. اولین بازخوردها به کتونی نایک استراکچر 25 وقتی برای اولین بار با کتونی نایک استراکچر 25 قدم زدم، بسیار قابل توجه بود که نسبت به 2 نسخه آخر، چقدر بیشتر به یک کتانی پایداری شباهت دارد. احساس انحنای مشخصی در آن وجود داشت که از زمان استراکچر 19 مشاهده نکرده بودم؛ اما دردناک یا ناراحت کننده نبود. اولین تجربه دویدن من با این کفش، دو روی تپه بود. نایک استراکچر 25 در طول این تمرین کمی‌ کند بود – زیاد با افزایش سرعت هماهنگی ندارد. نسبت به نایک استراکچر 24 سفت‌تر به نظر می‌رسید، اما به دلیل برجستگی قسمت میانی پا در قوس، احساس حمایت بیشتری داشت. من می‌توانستم کیسه هوا را زیر قسمت جلویی پا احساس کنم که همیشه از ویژگی‌های سری Structure بوده است. این کتانی درست از همان لحظه اول راحت بود و نیازی به وقفه وسط تمرین نداشت. کفشی که بیشتر از همه بعد از تجربه این کتانی به یادم آمد، Infinity Run 3 بود. هر دو کفش دارای گیره‌های پاشنه و همچنین قوس‌های برجسته هستند، اما نایک استراکچر 25 محکم‌تر از اینفینیتی ران 3 است. همچنین من را به یاد پگاسوس 40 انداخت، زیرا هر دو دارای کپسول هوای زوم جلوی پا با کفی محکم و زیره‌های سخت هستند. نقد و بررسی کتونی نایک استراکچر 25 رویه کتونی نایک استراکچر 25 استراکچر 25 رویه‌ای با بالشتک قدیمی دارد که راحت اما گرم است. بالشتک آن نسبت به استراکچر 24 کمی نازک‌تر به نظر می‌رسد، اما همچنان برای آب و هوای خنک مناسب‌تر از آب و هوای گرمسیری است. به نظر من واقعا راحت است، آنقدر راحت که همه جا آن را می‌پوشم. زبانه بالشتک‌دار چروک نمی‌شود، بنابراین اگرچه کمی ‌لغزش زبانه وجود دارد، اما آزاردهنده نیست. بندهای دوجانبه در ردیف اول ارائه شده است اما من هیچوقت از آنها استفاده نکردم، چون بدون گره دونده هم بندها به خوبی بسته می‌شوند. این کفش نسبت به سایز خود، تناسب واقعی ارائه می‌کند که البته مانند اکثر کفش‌های مخصوص دویدن نایک، در گستره کوچک‌تر قرار دارد و بهترین احساس را وقتی دارد که جوراب‌های نازک با آن می‌پوشم، در غیر این صورت بیش از حد احساس گرم می‌کنم. واحد کفی کتونی نایک استراکچر 25 نایک استراکچر 25 تجربه راه رفتن بسیار قابل پیش بینی در مقایسه با سری پگاسوس و اینفینیتی دارد. از همان لحظه‌ای که آن را می‌پوشید، احساس آشنایی به شما می‌دهد و بلافاصله می‌توانید متوجه شوید که یک کتانی نایک از سری زوم ایر ( Zoom Air ) پوشیده‌اید. فوم زیره میانی به Cushlon 3.0 تغییر پیدا کرده است، اما چیز خاصی نیست و حسی مانند فوم 6 سال پیش دارد. میزان پرش یا بازگشت انرژی بالایی وجود ندارد، بنابراین ساختار 25 سرگرم کننده نیست ‌یا جذابیت خاصی ندارد. این کفش بهترین عملکرد را در سرعت‌های آهسته زیر 5:30 دقیقه در هر کیلومتر دارد. افزایش سرعت با آن برای من سخت است، بنابراین از آن اصلا برای دو سریع استفاده نمی‌کنم. من قطعاً آن را یک کتانی همه کاره نمی‌نامم. کفی نسبت به استانداردهای امروزی محکم است. کپسول هوا زیر پا کاملا سفت است، بنابراین فوم اطراف آن باید چگالی مشابهی داشته باشد، در غیر این صورت کپسول هوا بیش از حد برجسته میشد و احساس ناراحتی می‌داد. وقتی صحبت از حمایت به میان می‌آید، استراکچر 25 در حال حاضر حامی‌ترین کتانی در خط تولید نایک است. من کف پای صاف دارم و به نظرم این کتانی پایدار است، اما قوس برجسته آن کمی ‌بیش از حد آزاردهنده است. من فکر می‌کنم که پشتیبانی کافی برای اکثر کف پاها را فراهم می‌کند، اما برای دوندگانی با قوس‌ پای بلند مناسب‌تر است. نقد و بررسی کتونی نایک استراکچر 25 گیره پاشنه جدید، یک عنصر اضافی از پشتیبانی پاشنه را به استراکچر امسال اضافه می‌کند. این قابلیتی است که سال‌ها آن را در سری اینفینیتی ران دیده‎ایم. اما اینفینیتی ران 4 امسال دیگر آن را ندارد. نایک تبلیغ می‌کند که استراکچر 25 دارای هندسه تکان‌دهنده‌ای است، اما در واقع، جلوی پا آنقدر انعطاف‌پذیر است که نمی‌توانید راکر را حس کنید. حین دویدن طولانی، احساس صرفه جویی در انرژی یا کارآمدی به شما نمی‎دهد، بنابراین ترجیح می‌دهم از آن برای دویدن‌هایی با مسافت کوتاه یا متوسط استفاده کنم. من یک دوی تمرینی 42 کیلومتری با آن انجام دادم اما از آن دویدن لذت نبردم. کفش‌ها حس سنگینی و سستی می‌دادند، و احساس می‌کردم که نسبت به سایر کتانی‌های مدرن‌تر با کفی‌های میانی ضخیم و درشت، دویدن با این‌ها بسیار برایم سخت‌تر بود. مانند بسیاری از کتانی ‎های روزمره نایک، زیره استراکچر 25 نقطه قوت اصلی آن است. این زیره تماس کامل با زمین و لاستیک ضخیمی دارد که در برابر سایش مقاوم و بادوام است. شاخه‌های بیرون زده دارد، بنابراین چسبندگی آن عالی است، حتی زمانی که باران شدیدی می‌بارد. نتیجه گیری درباره کتونی نایک استراکچر 25 من می‌دانم که نایک سعی دارد با استراکچر 25 و جدیدترین مدل اینفینیتی ران 4 چه کار کند: آنها می‌خواهند دوندگانی را که به پشتیبانی نیاز دارند از InfinityRN به سمت سری Structure سوق دهند و برعکس. استراکچر 25 بیشتر از دو نسخه قبلی Structure یک کتانی پایداری محسوب می‌شود. این کتانی یک گیره پاشنه اضافی، پشتیبانی از قوس بیشتر و همچنین کفی محکم‌تری دارد که منجر به انحراف کمتر می‌شود. من استراکچر 24 را ترجیح می‌دهم زیرا طرفدار قوس‌های برجسته در کفش‌های مخصوص دویدن نیستم. استراکچر 24 بیشتر شبیه یک کفش خنثی و حمایت کننده بود. 25 شبیه یک کتانی پایداری است. استراکچر 25 را دوباره خریداری نخواهم کرد. این یک کتانی مخصوص دویدن مناسب با قیمت مناسب است، اما من به دلیل صافی کف پایم، طرفدار قوس‌های برجسته نیستم. من سایر ویژگی‌های پایداری، مانند زیره یا صفحه پهن، را ترجیح می‌دهم. من همچنین متوجه شدم که این کفش تجربه دویدن یکدست و قدیمی مثل کفش‌های 6 سال پیش دارد. سری استراکچر باید با یک کفی میانی ضخیم ‎تر و فوم زیره برتر نایک، از مدل ZoomX ارتقا پیدا کند. این کار تجربه دویدن جذاب‌تر و هیجان انگیزتری به آن می‌دهد.

نقد و بررسی کتونی نایک استراکچر 25 ( Nike Structure 25 )

هنگامی که این کفش را اولین بار از جعبه بیرون آوردم، طراحی ساده و رنگبندی اش من را تحت تأثیر قرار ندادند. طراحی این کفش در هفته‌های آتی زیباتر شد و به عنوان یک کفش چندمنظوره برای دویدن، سایر تمرینات و استفاده غیررسمی عملکرد خوبی را از خود نشان داد. من با تعداد دفعات انتخاب این کفش و استفاده از آن با لباس‌های روزمره ، خودم را شگفت زده کردم. هنگامی که به تصاویر داون شیفتر 11 نگاه می‌کنم، این طراحی بروزرسانی شده و ساده را ترجیح می‌دهم. این کفش در اولین استفاده به خاطر قالب متوسط کوچک حس تنگی و گرفتگی را قطعاً القا می‌کند، اما قسمت مستحکم و کفی کفش نیز به شکل عجیبی جالب است. قسمت پنجه تنگ است و پاشنه نیز دارای اندازه متوسط- کوچک است و در قسمت میانی قرار می‌گیرد و خیلی‌ها مجبور می‌شوند کفشی به اندازه نیم سایز بزرگتر را انتخاب کنند. رویه‌ی کفش نایک داون شیفتر 12 توری ساختاریافته‌ی داون شیفتر با لایه‌ی درونی متشکل از زبانه کاملاً دوردوزی شده (متصل به کف همه جانبه) تقویت شده است، و آن‌ها در کنار یکدیگر تنفس پذیری متوسط را فراهم می‌کنند. با توجه به کوچک شدن پنجه انتظار داشتم داخل کفش بسیار گرم شود، اما گرمای آن هرگز آزاردهنده نبود (در هنگام دویدن داخل سالن و در دمای میانگین پاییز). زبانه به خوبی به لایه‌ای نرم مجهز شده است، و با داشتن عرض مناسب نقش حفاظتی خوبی را ایفا می‌کند. این قسمت در هنگام اتصال به زیره میانی، یک پوشش سراسری را نسبت به رویه ایجاد می‌کند. این زبانه و دوردوزی سراسری حس مسدود بودن پنجه‌ی کوچک این کفش را تشدید می‌کنند. هنگامی که برای دویدن به طور متوالی از داون شیفتر و اکسایت استفاده کردم، متوجه شدم که اندک فضای بیشتر در پنجه‌ی اکسایت حس واقعاً خوبی را ایجاد می‌کند. پنجه این کفش به شدت شبیه کفش ژل- اکسایت است، اما تفاوت در حس ایجاد شده به خاطر وجود این لایه زبانه است. نایکی طراحی خوبی را دنبال می‌کند ، اما می‌تواند با اضافه کردن حداقل چند میلی متر به فضای داخل کفش برای استقرار لایه‌های داخلی، راحتی کفش را افزایش دهد. نقد و بررسی کتونی نایک داون شیفتر 12 بندهای کفش با عرض متوسطشان دقیقاً همان حس دلخواه را ایجاد می‌کنند. بندها با عبور از زبانه ، ثبات و امنیت بیشتری را فراهم می‌کنند. پوشش داخلی با حجم کم- متوسط بالاتر از لبه‌ی پاشنه‌ی تثبیت شده مچ پا را در بر می‌گیرد. لبه پاشنه‌ی داون شیفتر ضخیم‌تر است و نسبت به ژل- اکسایت یا به طور خاص دورامو ، بهتر از پاشنه محافظت می‌کند. انحنای بزرگ پاشنه اندازه‌ی مناسبی دارد و استفاده‌ی آسان را ممکن می‌سازد، اما من در استفاده از این کفش برای در آوردن آن از پا نیازی به کمک ندارم. نواری متراکم با رنگ متفاوت (در کفش من نارنجی) در دو طرف کفش از بندهای میانی به سمت پاشنه کشیده شده است، و نسبت به یک لایه‌ی ساده توری استحکام بیشتری فراهم می‌کند. این نوار از داخل یک شکاف قابل مشاهده است. نوک پنجه نیز با یک لایه‌ی به شدت متراکم تقویت شده است تا دوام بیشتری را ایجاد کند. زبانه‌ی کفش که از جنس نرم‌تری است بین انگشتان پا و توری بیرونی نیز امتداد می‌یابد. همچون کفش دورامو، آستر درونی به کف کفش متصل است. با بالا آوردن آن متوجه می‌شویم که ضخامت خوبی دارد (در حد نیم میلی متر) و از اکثر آسترها ضخیم‌تر است. رنگبندی های جذاب با گسترش رنگ‌های ضعیف خنثی همراه هستند، و چندین رنگ از بین رنگ‌های روشن با شدت بیشتری به کفش اعمال شده‌اند. 20 درصد مواد اولیه این کفش از مواد بازیافتی تهیه شده است. زیره ی کفش نایک داون شیفتر 12 برندسازی ویژه‌ای برای زیره میانی فومی داون شیفتر صورت نگرفته است، و حتی توضیحات آنلاینی هم راجع به آن یافت نمی‌شوند. نرمی آن مشابه فوم هلیون از شرکت on و فوم لایت موشن در کفش دوراموی آدیداس است. این زیره میانی کمی سفت‌تر از لایت استرایک آدیداس، FF بلاست اسیکس و فوم‌های CMEVA هوکا است، اما از فلایتفوم (پایه) اسیکس نرم‌تر است. زیره بیرونی کُل کف را پوشش می‌دهد و پشت یک لایه جهت دار قرار می‌گیرد که انتقال نیروی افقی را حداقل می‌کند. همچنین یک لایه منعطف پشت اتصال پاشنه و شکاف کوچکی که زیره میانی را نشان می‌دهد در این قسمت قرار دارند. دوام لاستیک در حد متوسط تا بالا است، و ساییدگی خفیفی بعد از 50 مایل دویدن مشاهده می‌شود (به علاوه‌ی پیاده روی بسیار بیشتر – تصاویر این مقاله به فاصله طی شده تقریباً 50 مایلی اختصاص دارند). اتصالات مدور که روی پاشنه به سمت بالا حرکت می‌کنند ، دوام و پایداری را در ضربه زدن به پاشنه ایجاد می‌کنند. نقد و بررسی کتونی نایک داون شیفتر 12 این یک کفش تثبیت کننده است که در قسمت مدور خم می‌شود ، اما وسط پا را محکم نگه می‌دارد و ارتفاعش از پایین پاشنه تا پنجه 10 میلی متر کاهش می‌یابد. برخورد به زمین در این کفش با ضربه‌ی متوسط- نرم همراه است، و تغییر حالتش معمولی است و با جابجایی شدید پنجه حرکت را به پایان می‌رساند (بهترین حالت ناپدید شدن فشار در هوا بدون درنگ). جمع بندی کفش نایک داون شیفتر 12  نایکی به خاطر هزینه اندک، از مواد زیادی در این کفش استفاده کرده است. این کفش به شدت نرم است و حس امنیت را ایجاد می‌کند. حرکت با ثبات و پایدار است، اما محدودیت در جابجایی پا و پاشنه، عواملی هستند که روی رتبه بندی من از دویدن با این کفش تاثیرگذار هستند. این کفش عملاً حرکت راحت‌تر را میسر نمی‌کند. از این کفش برای پیاده روی و دویدن‌های غیررسمی استفاده کنید، و در این حالت کفش عالی را در اختیار دارید که دوام زیادی خواهد داشت. اگر سایز پایتان بین دو سایز است ، و نمی‌خواهید کفش تنگی داشته باشید ، کفشی که نیم سایز بزرگتر است را تهیه کنید.

نقد و بررسی کتونی نایک داون شیفتر 12 ( Nike Downshifter 12 )

کتونی نایک ایرمکس 90 مجدداً برگشته است، و این بار با موج جدیدی از رنگ‌ها معرفی شده است. لذا اکنون فرصت خوبیست که ویژگی‌هایش را بررسی کنیم. این کفش ابتدا ایرمکس III نامیده می‌شد و با سبک هماهنگ و جزئیات قابل توجهش یکی از اسنیکرهای تاثیرگذار دهه 90 بود. همانطور که از اسمش بر می‌آید، این کفش در سال 1990 و سه سال بعد از نخستین معرفی تویی اختصاصی ایرمکس در کفش ایرمکس 1 و همزمان با کفش ایر ترینر SC III نایکی معرفی شد. طراحی ظاهری یکی از مهم‌ترین دلایلی است که باعث شده این فناوری طی سه دهه‌ی گذشته به کارش ادامه دهد. این فناوری در طراحی‌های بیشماری از جمله سری ایرمکس، ایرمکس آپتمپو 96، سری ایر جردن رترو و خیلی کفش‌های دیگر به کار رفته است. این کفش توسط تینکر هاتفیلد بزرگ طراحی شد، که طراحی نایکی هوراچی را هم برعهده داشت. این کفش ابتدا به عنوان یک کفش دویدن با عملکرد مطلوب طراحی شده بود، و قالب سبک و تویی انعطاف پذیر ایرمکس دیگر ویژگی‌های این کفش بودند که شما را به سمت جلو سوق می‌دادند. در حال حاضر این مدل در رنگ‌های شاد زیادی ارائه شده است، اما من یک جفت کفش با رنگ‌های خاکستری آهنی و سفید را انتخاب کردم. رویه عمدتاً خاکستری است، و دو نمد جانبی اصلی و جزئیات TPU عمدتاً سیاه هستند و علامت برند نایکی با رنگ سفید حک شده است. کفش‌ها به محض بیرون آوردن از جعبه کمی بزرگ به نظر می‌رسند، اما وقتی آن‌ها را امتحان کردم برداشت اولیه‌ام تغییر کرد. این کتونی دهه‌ها بعد از معرفی‌اش حس قدیمی بودن را القا نمی‌کند و هنوز برای یک کفش معمولی بسیار سبک است، و در عمل خیلی شیک و راحت می‌باشد. نقد و بررسی کتونی نایک ایرمکس 90 رویه کتونی نایک ایرمکس 90 رویه‌ی نایک ایرمکس 90 از یک توری تنفس پذیر ساخته شده است و چرم و پارچه‌های چرمی ساختار مقاومی را ایجاد می‌کنند ، و در عین حال زیبایی ظاهری‌اش را افزایش می‌دهند. علیرغم قدیمی بودن این فناوری، چند تکه از مواد متصل شده به یکدیگر هنوز راحتی و تنفس پذیری عالی را فراهم می‌کنند. کفش بدون هرگونه نیاز به جا باز کردن با پایتان هماهنگ می‌شود و اثر زیره ی نسبتاً باریک را خنثی می‌کند. نایکی مواد بکاررفته در تولید این کفش را ارتقا داده است ، و امروزه خیلی زیباتر و بادوام‌تر از گذشته به نظر می‌رسد. تزئینات TPU روی پاشنه و نوار بند کفش قرار گرفته‌اند، لوگوی نایکی نیز در طرفین بخش‌های میانی و جانبی اسنیکر حک شده است. رویه نه تنها ظاهر فوق العاده ای دارد، بلکه نرم بودن و زبانه‌ی بالشتکی‌اش آن را به راحتی روی پا قرار می‌دهند. همچنین نگران گرم شدن بیش از حد پاهایتان نباشید زیرا جریان هوای کافی از طریق توری وارد کفش شده و پاها را خنک نگه می‌دارد. همچنین لوگوی نایکی و برند ایر را داریم که در خیلی از مدل‌های سال‌های بعدی از جمله ایرمکس سولو در 2023 مشاهده شده‌اند. سیستم زیره کتونی نایک ایرمکس 90 مثل سایر طراحی‌های ایرمکس، سیستم زیره جذاب‌ترین خصوصیت ایرمکس 90 است. این بخش از زیره میانی با فوم استاندارد و زیره بیرونی لاستیکی ساخته شده است و با استفاده از واحد هوای آشکار سطح نرمی را فراهم می‌کند. از لحاظ ظاهری، طراحی هماهنگ زیره از زمان معرفی‌اش الهام بخش کفش‌های دویدن غیررسمی زیادی بوده است و دلیل خوبی برای این موضوع وجود دارد. واحد هوای آشکار حس اسپرت بودن را به اسنیکر می‌دهد. تزئینات TPU آن را در معرض توجه قرار می‌دهند، و زیره میانی فومی و ساده را خنثی می‌کنند. در نهایت در زیره بیرونی از سیستم کلاسیک انعطاف پذیری شطرنجی که در مدل‌های نایکی به آن‌ها عادت داریم استفاده شده است، و جنس لاستیکی‌اش تا به امروز دوام خوبی داشته است. نقد و بررسی کتونی نایک ایرمکس 90 در مجموع، فناوری زیره نسبت به نمونه‌های مدرن قدیمی است. علیرغم راحت بودن، تثبیت کنندگی کمی در کفش وجود دارد که برای استفاده‌ی معمولی ، دویدن‌های ملایم یا باشگاه کافی است. این یک محصول برجسته صنعت کفش است که هنوز عملکرد قابل قبولی دارد اما در حال حاضر به عنوان یک کفش اسنیکر روزمره به خوبی می‌درخشد. آیا ایرمکس 90 برای دویدن خوب است؟ این کفش به طور خاص به عنوان کفش دویدن طراحی نشده است. هرچند این کفش راحتی و تثبیت کنندگی نسبی را ارائه می‌دهد، اما برای شرایط دویدن بهینه سازی نشده است. اگر دنبال کفش‌های دویدن هستید، توصیه می‌کنیم کفشی را انتخاب کنید که به طور تخصصی برای دویدن طراحی شده است. چنین کفشی خطر مصدومیت را به حداقل می‌رساند و عملکرد مطلوب را تضمین می‌کند. آیا ایرمکس 90 کفش راحتی است؟ ایرمکس 90 به خاطر سبک و طراحی برجسته‌اش مشهور است، و خیلی از کاربران آن را برای استفاده معمولی مناسب تلقی می‌کنند. البته راحت بودن یک موضوع ذهنی است و به ترجیحات افراد بستگی دارد. آستر و اندازه بودن کفش برای برخی افراد بگونه ایست که برای فعالیت‌های روزمره از آن استفاده کنند. اما سایر افراد سبک‌ها و برندهای دیگری را برای راحتی حداکثری ترجیح می‌دهند. آیا ایرمکس 90 برای پیاده روی خوب است؟ با توجه به راحتی و تثبیت کنندگی، ایرمکس 90 می‌تواند کفش مناسبی برای پیاده روی باشد. اما برخی ترجیح می‌دهند برای پیاده روی طولانی یا سرپا ماندن در زمان‌های بیشتر از کفش‌های اختصاصی پیاده روی استفاده کنند. این کفش‌ها غالباً شامل ویژگی‌هایی هستند که پیاده روی راحت را تضمین می‌کنند. آیا ایرمکس 90 برای پاهایی با پنجه پهن مناسب است؟ کفش‌های ایرمکس 90 معمولاً قالب کوچکی دارند. افرادی با پنجه پهن این کفش را کوچک تلقی می‌کنند. توصیه می‌شود قبل از خرید آن‌ها را امتحان کنید، یا دنبال مدل‌هایی باشید که سازگار با پنجه‌های پهن طراحی شده باشند. برخی مدل‌های برند نایکی یا سایر برندها از چنین خصوصیتی برخوردار هستند. کتونی مردانه نایک ایرمکس 90 ( Nike Air Max 90 ) به لیست دلخواه اضافه شداز لیست دلخواه حذف شد 3 ۲,۶۷۹,۰۰۰ تومان ۲,۰۹۵,۰۰۰ تومان 22% کتونی مردانه نایک ایرمکس 90 ( Nike Air Max 90 ) به لیست دلخواه اضافه شداز لیست دلخواه حذف شد 0 ۲,۸۸۹,۰۰۰ تومان ۲,۳۴۵,۰۰۰ تومان 19%

نقد و بررسی کتونی نایک ایرمکس 90 ( Nike Air Max 90 )

در نه سال گذشته تغییرات عمده‌ای در کفش متکان نایک رخ داده است، درست مثل رقیب اصلی شان ریباک نانو، ( البته نظرات در این مورد متفاوت است) و بالاخره با کفش جدید متکان 9 ، این تغییرات به اوج خود رسید. نه تنها دورنمای عملکردی این کفش ها که مناسب باشگاه و وزنه برداری هستند- تغییر کرده، بلکه مشتریان هم تغییر کرده‌اند. و این یعنی تغییر بازار خاص پسند به بازاری جهانی و بزرگتر. خیلی خوب یادم است در سال 2015 وقتی نایک متکان را معرفی کرد، شوک شدیدی به دنیای تناسب اندام وارد شد. نایک اولین کفش خود را در دنیای نوپای کراس فیت آن زمان معرفی کرد. آیا رنگ بندی ممنوعه‌اش را به خاطر دارید؟ متکان تنها کفش مخصوص تمرینی است که آرزو دارم هیچ وقت به کسی اهدا نمی‌کردم. یادداشت مترجم 1: کراس فیت (CrossFit) یک سبک تمرینات؛ و ورزشی است که از ترکیب متنوعی از حرکات و تمرینات هوازی، وزنه‌ای و تناسب اندام برای تقویت قدرت عضلاتی، توانایی قلبی و عروقی، افزایش استقامت، و بهبود عمومی تناسب اندام بهره می‌برد. کراس فیت به عنوان یک ورزش چندجانبه شناخته می‌شود و هدف آن تقویت تمامی بخش‌های بدن به صورت یکجا و افزایش عملکرد بدنی و امادگی جسمانی است. یادداشت مترجم 2: لیگ بسکتبال حرفه‌ای آمریکا کفش نایک را به خاطر رنگ‌بندی‌اش تحریم کرد و عنوان کرد این رنگ‌بندی باعث حواس پرتی بازیکنان می‌شود، نایک از همین موضوع برای تبلیغ بیشتر کفش‌هایش استفاده کرد. نایک متکان 9 چیست؟ نایک این کفش را اینطور توصیف می‌کند: دلیلتان برای تمرین هر چه که می‌خواهد باشد، متکان 9 ارزش زحمتتان را دارد. ما مدل سری 9 را با یک پاشنه بلندتر و یک نوار پلاستیکی در اطراف کفش بهبود بخشیدیم. برخی از بزرگترین ورزشکاران جهان، این کفش را می‌پوشند. این کفش برای وزنه برداران، مربیان و افراد پر انرژی و فعال طراحی شده و هنوز هم کفشی درجه یک است که می‌شود هر روز پوشید. تمرینات: نقد و بررسی کتونی نایک متکان 9 من هر روزی که مدل جدید متکان نایک به بازار عرضه می‌شد، یک جفت از آن را می‌خریدم، ولی بعد از متکان 3، فقط چندتایی از آنها را نگاه داشتم، عمدتا به خاطر مشکلاتی که با این کفش‌ها داشتم و دیگر موضوعاتی که بعدا در این نظر، ارائه می‌دهم. متاسفانه باید صادق باشم، تمرین با کفش نایک متکان 9 تجربه‌ای به شدت ناخوشایند و وحشتناک بود. کمی بعد درمورد چالش‌هایی که با اندازه و راحتی کفش داشتم صحبت می کنم، ولی نمی‌توانم به اندازه کافی بگویم که چقدر این کفش‌ها مرا در هر تمرین وزنه برداری ناامید کردند. ببینید، در هر تمرین وزنه برداری، بیشتر فشار بدن روی پاها است – حتی در پرس سینه – و متکان 9 نایک، مرا به شدت ناامید کرد، چون هر فشاری که به سینه پا وارد می شد، باعث می‌شد قسمت داخلی کفش به خاطر ساختار رشته پلاستیکی دور کفش، دوام نیاورد. وقتی بدنم با حرکات لانگ یا اسکات – حتی بدون تحمل وزن – به زمین نزدیک می‌شد، با فاجعه‌ای به تمام عیار رو به رو بودم، آن هم حرکت هایی که به ثبات بیشتری نیاز دارد. متاسفانه، آن تکه رشته پلاستیکی محافظ، مثل یک بادکنک که بادش خالی شود، مچاله می‌شد، و خیلی سریع باید دست از وزنه برداری برمی‌داشتم، (که طی این روند آسیب به زانو هم تشدید می‌شود) می‌توانم جزئیات بیشتری را هم بگویم، و از مزایای کفش تعریف کنم، ولی مزایای کفشی که موقع تمرین، آن هم وقتی که آنقدر به آن نیاز دارید، ناامیدتان کند چیست؟ خب، باید این را هم بگویم که زیره‌ی کفش مثل سریش به کف زمین می‌چسبد، انگار جز مهر تضمینی خط تولید متکان باشد. اگر می‌شد این زیره را با رویه محکم تر و با دوام‌تری به هم وصل کرد، قطعا کفشی عالی و هیجان انگیز از کار در می‌آمد. اما متکان 9 نایک، چنین کفشی نیست، صادقانه باید گفت که مطمئن نیستم این کفش قرار بوده چه نوع کفشی باشد. شاید به خاطر آن تکه نوار پلاستیکی، بالا بردن پاشنه با زیره پلی اورتان قابل ارتجاع (پلی اورتان نوعی پلمیر است)، یا هر دو اینها، این کفش، درست مثل یک تکه سیمان بود که به پایم چسبیده باشد. اگر این کفش برای دنیای کراس فیت، طراحی شده باشد، نمی‌توانم حتی تصورش را هم بکنم که در وزنه برداری المپیک، کسی در این کفش – که استقامت کافی ندارد- احساس راحتی کند، یا چطور وقتی خود کفش مثل وزنه پایین می کشدشان، از پس حرکات برپی برمی‌آیند؟ اگر این کفشی باشد که برای یک وزنه بردار معمولی طراحی شده، پس نیازی به آن زیره قابل ارتجاع، یا تکه نوار لاستیکی یا حتی هردو این موارد نیست چون اکثر مردم به هر دوشان نیازی ندارند. آیا با این کفش ها تجربه خوبی داشتید درورو؟ با اینکه تجربه آرون از این کفش‌، واقعا بد بود، ولی باید بگویم زیاد بدک نبود. آخرین مدل متکانی که من امتحان کردم متکان 7 نایک بود. جلوی کفش خیلی محکم بود ولی پشتش مشکل داشت و در خیلی از تمرینات کراس فیت ساده هم دوام نمی‌آورد. نقد و بررسی کتونی نایک متکان 9 متاسفانه درحالی‌ که متکان 9 ، بعضی از نقاط ضعفش را بهتر کرده، هنوز هم یک کفش ساده و معمولی است. البته من تجربه مچاله شدن نوار پلاستیکی را نداشتم که آرون داشت و کفش هم ثبات زیادی داشت و برای حرکت ددلیفت، اسکات و بقیه وزنه برداری‌ها که فشار روی پا ایجاد می‌کنند مناسب بود. ولی در عین حال پاشنه‌اش تنگ بود، آن هم تا اندازه‌ای به خاطر تکه پلاستیکی بود که برای بالا بردن پاشنه استفاده کردند و تا اندازه‌ای هم به خاطر پاشنه‌ی تنگش است، تمرین به طرفین، خوب بود. ولی اسکات ران و باسن، حرکت اسکیت‌سوار، و تمرینات چابکی همه با احساس ناراحتی روی پا انجام می‌شد. این کفش برای قدم زدن در باشگاه و اینکه دیگران ازتان تعریف کنند عالی است! (بعدا بیشتر در موردش توضیح می‌دهم) یا اینکه بخواهید تمرین‌های خیلی کند و آهسته انجام بدهید، ولی وقتی بخواهید کمی سرعت بیشتری به تمرین‌تان بدهید، نایک متکان 9 نمی‌تواند از پس این تمرینات برآید. ورزش‌های هوازی از لحظه ای که نایک متکان 9 را پوشیدم یک چیز مشخص بود: این کفش برای تمرینات هوازی من وحشتناک بود. درست است که رویه (پستایی) واقعا خم می‌شود و قابلیت تنفس خوبی هم دارد، اما هیچ کدام از خصوصیات ساختاری این کفش، با نیازهای یک ورزشکار تناسب اندام، هم‌خوانی ندارد یا حتی آن کفش همه‌کاره که مردم با توجه به افزایش قیمتش از آن انتظار دارند، نیست. (بله، در آن مورد هم نظرهایی دارم). اگر از متکان 9 نایک برای کراس فیت یا تمرینات مشابه استفاده می‌کنید، می‌توانید از آن تنها برای 400 متر یا حدود یک کیلومتر استفاده کنید اما فقط به این خاطر که به دویدن با کفش‌های ناراحت از هر برندی عادت کرده‌اید. حتی ممکن است روی دوچرخه‌های ثابت هم این کفش را بپوشید و از آن بدتان هم نیاد، حتی اگر به نظر من پاشنه‌اش هیچ به کارتان نیاید. ولی باید در مورد ورزشی هوازی صحبت کنم که کفش به هیچ وجه هیچ کمکی به من نکرد. یعنی قایقرانی، ورزشی که تمام تمرین‌های اساسی از کراس فیت گرفته تا تمرینات اورنج تئوری ( نام باشگاهی در آمریکاست که تمرینات کاملی برای کل بدن ارائه میدهد orange theory ) را در خود دارد و باعث شد حقیقتی به شدت ناراحت کننده در کفش های متکان 9 نایک را کشف کنم. در زیره میانی انعطاف کافی برای یک حرکت طبیعی و عادی در قایقرانی وجود ندارد و قسمت جلویی کفش برای فشارهای مداوم در پاروزنی و قایقرانی به هیچ وجه مناسب نبود. من حتی نتوانستم یک جلسه تمرینی عادی قایقرانی را با این کفش ها تمام کنم چون جلوی پایم به شدت درد گرفت و مجبور شدم کفش هایم را عوض کنم و کفش تمرینی معمولی خودم را بپوشم ( یعنی کفش ریباک نانو 2 یا کفش تمرینی آدیداس دراپست 2 ) تا احساس راحتی کنم. این هم یکی دیگر از حوزه هایی بود که کفش من را ناامید کرد. شما چطور رئیس؟ دورو: فقط می‌خواهم بگویم که آرون در حالت عادی منتقد سخت گیر و بی‌رحمی نیست پس وقتی نقاط ضعف یک کفش را این طور بی پرده می‌گوید پس حتما از آن کفش ناامید شده است. و من در مورد استفاده از تمرینات هوازی با آرون موافقم. از زمان مدل سری هفتم، سری های جدید متکان نایک برای دویدن ساخته نشدند. حتی دستگاه ورزشی اسکی فضایی جانبی و محبوب من، که برای گرم کردن عضلات ران های زشتم استفاده می‌کنم، وقتی کفش‌های متکان 9 پوشیده بودم خیلی سخت و آزاردهنده بود.  لایه ی موجود در کفش و انعطاف پذیری جلوی پا، خوب است و چسبندگی زیره بیرونی هم شما را ناامید نمی کند ولی کل قسمت پشتی کفش -موقع دویدن یا هر فعالیت هوازی دیگری که به انعطاف پذیری احتیاج دارد- فاجعه است. آرون و من وقتی فعالیت های هوازی مختلفی را امتحان می‌کردیم به شدت احساس ناراحتی می‌کردیم. اگر این کفش ها را بخرید، بهتان پیشنهاد می‌دهم تا کفش های قبلی مخصوص دویدن تان را هم در کوله باشگاهتان با خودتان ببرید، تا بتوانید آن را عوض کنید.   نقد و بررسی کتونی نایک متکان 9 راحتی آیا خیلی جالب نمی شود اگر بالاخره این بخش را با ستایش و تعریف کردن از کفش نایک شروع کنم؟ به نقل از وید برت ابر قهرمان کشتی کچ (دبلیو دبلیو ای) باید بگویم: متاسفانه خبرهای بدی دارم. کاری که معمولا با همه کفش های مخصوص تمرین می‌کنم از این قرار است: آنها را می پوشیدم و در خانه‌م قدم می‌زدم تا ببینم به پایم عادت می‌کنند یا نه ( تقریبا تنها زمانی که کفش ها را داخل خانه می پوشم همین بار است ). ولی بعد سه ساعت تمام پایم درد گرفت و حتی اگر در نهایت قسمت انگشت‌های پا کمی جا باز کرد، تا خودش را برای افرادی که پای پهنی دارند (مثل خود من) تطبیق بدهد، حس می‌کردم جاباز کردن قسمت جلو، به این معنی است که من هم مثل بقیه آمریکا بالاخره از کفش نایکم لذت می‌برم. ولی کل آن لایه‌ی داخلی تعبیه شده، به درد پایم نخورد، و هنوز برایم تنگ بود. ولی می‌خواهم این واقعیت را در مورد نایک تحسین کنم: بالاخره با این متکان دست از تکرار آن مدل باریک و تنگ همیشگی خودش برداشت. اگر به سایزبندی کفش نگاه کنید، پیشنهاد می‌دهم در انتخاب کفش نایک، از سایزبندی استاندارد جهانی استفاده کنید (اندازه واقعی و سایز پا) چون اکثر کفش‌هایشان باریک اند.  مساله سایز واقعی درست است اما عرض کفش برای کسانی که پایشان پهن است، یک مشکل اساسی است. درست است که متکان 9 به باریکی و تنگی متکان 6 نیست، ولی هنوز هم برای جا دادن راحت انگشتان پا خیلی تنگ است، مگر اینکه پای کوچکی داشته باشید. به نظر من، نیمه جلویی کفش و رویه ،نسبتا راحت است ولی پاشنه ها خیلی سفت و‌ طاقت فرسا بودند. بدتر از همه پاشنه کفش بود، (طوق، نگهدارنده پاشنه، و کف پا) که به نظر می‌رسید هیچ وقت به پا عادت نمی‌کند، حتی بعد از 4 تا 5 ساعت جلسه وزنه برداری. کمی عرض بیشتر و ساختار پاشنه بهتر تاثیر به سزایی در رفع مشکلات نایک متکان 9 دارد. زیبایی شناسی: اینجاست که من به یاد شخصیت دوچهره‌ی شرور و از یاد نرفتنی بتمن می‌افتم. از یک طرف، فکر می‌کنم ظاهر کلی و نیم رخ کفش خیلی خیلی عالی است، نایک بهترین رنگ‌بندی را در کفش‌هایش به کار می‌برد و به ندرت پیش می‌آید که نایک در رنگ‌بندی، نمونه‌ای عالی به کار نبرد، ولی بعد می‌رسیم به آن تکه نوار محافظ دور کفش. بخش جانبی ( شامل انگشت کوچک پا) آن قدرها هم بد به نظر نمی‌رسد ولی بخش میانی (که شامل انگشت شصت می شود)  از هاروی دنت هم بعد از اینکه اسید روی صورتش ریختند، زشت تر به نظر می‌رسد، واقعا یک کفش بدریخت است که شهروندان معصوم شهر گاتهام را به وحشت می‌اندازد. در شفافیت کامل، باید بگویم من از مردم تعریف های خیلی زیادی در مورد کفش متکان 9 می‌شنوم، مهم‌تر از همه همسرم که سرسخت‌ترین منتقد کفشی است که تا به حال دیده‌ام، پس شاید بهتر است اصلا به حرف‌های من گوش ندهید.

نقد و بررسی کتونی نایک متکان 9 ( Nike Metcon 9 )

اخیرا تخفیف خیلی خوبی برای خرید کفش نایک ایر پلاس اورجینال و نیز مدل سری سوم آن دریافت کردم و این فرصت خوبی برای بررسی ویژگی ها و مقایسه این دو کفش بود. نایک ایرمکس پلاس که به اختصار “TN” نامیده می‌شود، یکی از مدل های محبوب ایرمکس نایک است و پس از گذشت 22 سال از اولین عرضه،هنوز از محبوبیت زیادی برخودار است.  شان مک داول طراح این کفش است. شان در آن زمان طراح بی تجربه‌ای بود و نایک تنها یک سال پیش از عرضه این کفش او را استخدام کرده بود.وی وقتی در پروژه ی آلفا کار می‌کرد، چندین مدل کفش دیگر از جمله “ایرمکس کوکینی” طراحی کرده است. نایک ایرمکس پلاس به پستایی (بخش رویه کفش) و بند کفشش معروف است و داستان جالبی دارد؛ مک داول آن را از اوقاتی که در فلوریدا بود و غروب خورشید را در ساحل تماشا می کرد الهام گرفته است. مک داول گفته که طراحی قسمت بند کفش از وزش باد در میان برگ های درختان نخل الهام گرفته شده است و رنگ های روشن آن یادآور غروب‌هایی است که هر روز به تماشای آن می نشسته. این مدل الهام بخش بسیاری از مدل های بعدی مانند ایر مکس Tw بود که در سال 2022 به بازار عرضه شد. بررسی کتونی نایک ایرمکس پلاس این کفش چقدر راحت است؟ دو جفت کفشی که من خریدم، هر دو جزئی از “مجموعه پاراشوت نایک” بود که همراه با ایرمکس 270 ری اکت و ایرمکس 1، در اوایل سال 2020 به بازار آمد. ایرمکس پلاس، اولین کفش کتانی نایک است که از فناوری کپسول‌های هوای فشرده، در آن استفاده شده است.  این کفش در سال 1998 به عنوان کفش مخصوص دو در بازار عرضه شد؛ اما با گذشت زمان مثل بسیاری از کفش‌های دیگر نایک، به یک کفش کتانی مد روز تبدیل شد. مدل سری سوم این کفش حتی با وجود فن‌آوری کپسول هوای فشرده، به هیچ وجه برای دویدن مناسب نیست و درست مثل مدل اوریجینال است (که برای دویدن خوب نیست). پستایی (بخش رویه کفش) رویه کفش ایرمکس پلاس اورجینال نایک که شان طراحی و نایک اجرا کرده است، خطوط مواج زیبایی دارد و پوشش خارجی آن از مواد مصنوعی و ترکیبی است و یک رویه توری روی آن قرار گرفته است.در نتیجه، کفش ظاهری جذاب و منحصر به فرد دارد که کاملا سایز پا است و به زیبایی با زیره کفش هماهنگ و ست است. مدل سری سوم، از شر الگوی قدیمی خلاص شده و  رویه کشیده‌ای دارد که مناسب افرادی است که پای پهن‌تری دارند. این کفش قابلیت تنفس متوسطی دارد و اگر پایتان شروع به عرق کردن کند، چندان عالی به نظر نمی‌رسد، با این حال، کفشی بسیار راحت است و می‌شود برای یک پوشش غیر رسمی در کل روز از آن استفاده کرد. در طول چند دهه در بافت و تم اصلی این کتانی‌ها، طیف رنگ‌های مختلف (ترکیب تدریجی از یک رنگ به رنگ دیگر) به کار برده شده است و این دو مدل نیز از این نظر تفاوتی با باقی کفش‌های کتانی نایک ندارند. در واقع، برای مدل سری سوم، تم رنگ و طراحی بند کفش، تنها عناصری هستند که در طراحی مطابق کفش اصلی نگاه داشته شده و حذف نشده‌اند. بررسی کتونی نایک ایرمکس پلاس  قسمت زیره کفش: زیره میانی ایرمکس پلاس نایک، از نظر ظاهری یادآور مدل سال 1995 است، زمانی‌که نایک شروع به تعبیه فناوری ایرمکس در قسمت جلویی پا و نیز پاشنه‌ها کرد و طراحی را به گونه‌ای انجام داد که محفظه‌های کپسول هوا قابل دیدن باشد. در سال 1998 ایرمکس پلاس اولین کفش کتانی بود که در آن از کپسول‌های هوا استفاده شده بود و تمرکز بر چگونگی کاربرد کپسول‌های هوای موجود در کفش بود نه بر مقدار هوایی که می‌توانست در کپسول موجود باشد. نحوه عملکرد کپسول هوا، به این صورت است که به جای داشتن پایه‌ای برای پشتیبانی حباب هوا، هوا درون توپ‌های اسفنجی نیم‌دایره‌ای نگاه داشته می‌شود که هوا را بهتر فشرده می‌کند و به همین خاطر کفش راحت‌تری در اختیار شما می‌گذارد. این فناوری در پاشنه‌ی پا تعبیه شده و باعث می‌شود این کتانی خود را با حالت چرخش پا موقع خوردن به زمین، بهتر تنظیم کند و پشتیبانی و ثبات بیشتری فراهم کند. یکی دیگر از جزئیات جالب توجه که من در بررسی این کفش متوجه شدم، لایه داخلی کفش –بین زیره و کفی- است که مثل دم نهنگ طراحی شده و علاوه بر آن، کمی رنگ بیشتر هم به زیره کفش اضافه می‌کند.در کفشی که من برداشتم، دم نهنگ به رنگ آبی و سرخ بود و به زیبایی با زیره میانی سیاه رنگ، در تضاد بود. زیره کفش، کمی باریک است و با شکل ایرودینامیکی رویه کفش هماهنگ است. این کفش طراحی زیبا و جزئیاتی دقیق دارد و محفظه‌های هوا در زیره میانی را هم نشان می‌دهد. نایک برای مدل سری سوم، محفظه‌های قابل مشاهده پاشنه پا و نیز زیره میانی را کمی تغییر داد. بررسی کتونی نایک ایرمکس پلاس آیا  ایرمکس پلاس برای دویدن مناسب است؟ این کفش، با اینکه وقتی در سال 1998 به بازار عرضه شد، کفش مخصوص دو نام داشت، ولی امروزه بیشتر به یک کفش کتانی مد روز تبدیل شده است. فناوری کپسول هوا، که در زمان خودش بسیار پیشتاز محسوب می‌شد، هم در کفش های اورجینال و هم در مدل سری سوم این کفش‌ها موجود است. با این وجود، با بررسی هر دو مدل، متوجه شدم نمی‌شود با استانداردهای مدرن، آنها را به عنوان کفش مخصوص دو معرفی کرد، تغییرات طراحی، وزن سنگین‌تر، و پاشنه‌ی بزرگتر، مخصوصا در مدل سری سوم، آنها را برای لباسهای راحت و تمرین‌های سبک مناسب کرده نه برای دوندگی زیاد یا دو استقامت.بنابراین، ایرمکس پلاس نایک، به هیچ وجه برای دو حرفه‌ای و شدید توصیه نمی‌شود. آیا این کفش راحت است؟ نایک ایرمکس پلاس ، مخصوصا مدل اورجینال و مدل سری سوم، برای پوشیدن در تمامی روز مناسب و راحت است، رویه‌ی کفش که با خطوط مواج و مواد مصنوعی و ترکیبی متمایز می‌شود، کاملا اندازه پا است و با زیره متناسب و هماهنگ است. توجه به جزئیات در طراحی باعث راحتی کفش شده است. زیره میانی که با فناوری کپسول هوا مجهز شده، برای تقویت، ثبات و راحتی هر چه بیشتر کفش طراحی شده است.

بررسی کتونی نایک ایرمکس پلاس
محصولات پیشنهادی
آخرین اخبار
فروشگاه اینترنتی جمبو اسپرت
Logo
فهرست
نوبرانه
کفش و کتونی
مردانه
کفش و کتونی
برندهای برتر
زنانه
کفش و کتونی
برندهای برتر
© 2024 JEMBOSPORT
سبد خرید