برای نوشتن این مطلب با خودم بسیار فکر کردم که آیا نیاز است بگوییم یا نه . ولی نتیجه آن شد که اعتراضاتم را بنویسم و بازگو کنم. با شیوع ویروس کرونا در اواخر سال 1398 بسیاری از کسب و کارها فلج شدند و نمی توانستند محصولی رو که دارند به فروش برسانند.
هر روز اخبار نا امید کننده بیشتری می شندیم، تا اینکه بدترین خبر را شنیدیم آن هم بسته شدن گمرک قشم در تاریخ 28 اسفند ماه سال 1398 .
دولت هم واقعا کاری انچام نداد برای بهبود وضع مشاغل. سال که نو شد قیمت دلار هم نو شد ، سال را با دلار 15 هزار تومان شروع کردیم و تا پایان خرداد ماه به 18 هزار تومان رسید.
من در این مطلب فقط درباره کسب و کار کتونی و لباس ورزشی صحبت میکنم البته که وضع بقیه مشاغل هم خوب نیست. گران شدن یوآن و دلار یک طرف و بسته بودن گمرک یک طرف دیگر ، به نظر شما چه اتفاقی می افتد؟
از اردیبهشت ماه سال 1399 کتونی افزایش قیمت 50 هزار تومانی پیدا میکند. و بعضی از مدل ها تا 100 تومان افزایش پیدا می کند. کتونی مثل پوشاک جزو نیاز های اولیه انسان میباشد و تقریبا می توانیم بگوییم یک کالای استراتژیک میباشد.
هم اکنون که دارم این مطلب رو مینویسم عده ای از همکاران مغازه را تعطیل کردن و به دنبال کار دیگری هستند، چه می دانم شاید مثل هزاران جوان دیگر راننده اسنپ و تپسی بشوند.
امیدواریم اوضاع تمام مشاغل کشور عزیز مون ایران درست بشه هر چند این کار سخت میباشد و باید مسئولان تلاش کنند ولی شدنی است.
نویسنده: سید حسین سعادتمند